حوزه عمومی فضای ارتباطی ایده‌ها و پروژه‌هایی است که از جامعه بر می‌خیزند و تصمیم‌گیرندگان در نهادهای جامعه را خطاب قرار می‌دهند. جامعه مدنی جهانی بیان سازمان یافته ارزش‌ها و منافع جامعه است. روابط دولت و جامعه مدنی و تعامل آن‌ها از طریق حوزه عمومی سیاست جامعه را مشخص می‌کنند. فرایند جهانی شدن، بحث را از حوزه ملی به بحث جهانی تغییر داده و باعث ظهور یک جامعه مدنی جهانی و اشکال‌ موقت حکمرانی جهانی شده است. بر این اساس، حوزه عمومی به عنوان فضای بحث درباره امور عمومی همچنین از ملی به جهانی تغییر یافته و بطور فزاینده‌ای پیرامون شبکه‌های ارتباطی جهانی ساخته می‌شود.

دیپلماسی عمومی، به عنوان دیپلماسی عموم مردم، نه فقط دولت، در این حوزه عمومی جهانی مداخله می‌کند و زمینه را برای اشکال سنتی دیپلماسی فراهم می‌کند تا فراتر از مذاکره دقیق روابط قدرت از طریق ایجاد معنای مشترک فرهنگی عمل نماید. هدف از رویه دیپلماسی عمومی قانع کردن نیست، بلکه برقراری ارتباط است. دیپلماسی عمومی به دنبال ایجاد یک حوزه عمومی است که در آن صداهای متنوع یعنی ارزش‌های متمایز و منافع متناقض شنیده می‌شوند.

از آنجا که ما در دنیایی جهانی شده و وابسته به هم زندگی می‌کنیم، فضای تصمیم‌گیری سیاسی جهانی است؛ و گزینه‌ای که ما با آن روبرو هستیم این است که یا سیستم سیاسی جهانی را به عنوان بیانگر روابط قدرت بدون مداخله فرهنگی بسازیم و یا یک حوزه عمومی جهانی را پیرامون شبکه‌های جهانی ارتباطات توسعه دهیم که از آن بحث عمومی می‌تواند از ظهور شکل جدیدی از حکمرانی جهانی آگاهی دهد. در صورتی که انتخاب، گزینه دوم باشد، دیپلماسی عمومی که به عنوان ارتباط شبکه‌ای و معنای مشترک درک می‌شود، به ابزاری تعیین‌کننده برای دستیابی به یک نظم پایدار جهانی تبدیل می‌شود.

کلیدواژه: حوزه عمومی، دیپلماسی عمومی، شبکه‌های ارتباطی

Cite: Castells, M. (2008). The New Public Sphere: Global Civil Society, Communication Networks, and Global Governance, the ANNALS of the American Academy of Political and Social Science, 616(1), 78–93.