این مقاله به تجزیه و تحلیل داده‌های مربوط به روندهای داوطلبی آمریکایی می‌پردازد که برای اولین بار افزایش قابل توجه داوطلبی در نسل گذشته به‌خصوص زنان را به‌عنوان پیشتاز این جنبش برای مشارکت بیشتر در زندگی مدنی نشان می‌دهد. البته این مسئله که چرا امروزه افراد سالخورده روحیه داوطلبی بسیار بیشتری نسبت به دهه‌های 1970 و 1980 دارند بیان نشده است. برخی از مفسران معتقدند که در طی دو دهه گذشته، یک تغییر فرهنگی عمیق در درک سالمندان از بازنشستگی به وجود آمده است. این تصور از بازنشستگی اخیراً توسط جیمی کارتر رئیس جمهور سابق در کتاب خود با عنوان "فضایل سالخوردگی" در سال 1998 به رشته تحریر درآمده است

یکی از ایده‌هایی که در این مقاله مطرح می‌شود این است که افزایش داوطلبی سالمندان را می‌توان ناشی از افزایش سازمان‌های داوطلبانه متمرکز بر مسائل مربوط به پیری و سالخوردگی دانست. همچنین این افزایش می‌تواند ناشی از تعامل بین افزایش انگیزه فردی و افزایش تمرکز نهادی بر مشارکت داوطلبانه باشد. این تحقیق پیامدهای مهمی برای آژانس‌های داوطلبانه دارد. اولاً، روشن است که شهروندان سالمند افرادی مشتاق و قابل اتکایی برای کار داوطلبانه هستند. تا آنجا که آژانس‌های داوطلبانه برنامه مخصوصی برای جذب این گروه ندارند دوما به دلیل این که داوطلب شدن در میان افراد میانسال در حال حاضر کمتر از دهه 1970 است،

چنین به نظر می‌رسد که با پایان یافتن قرن، نرخ داوطلبی آمریکا کاهش قابل توجهی پیدا می‌کند و آژانس‌های داوطلبانه باید این واقعیت را در نظر داشته باشند و سعی کنند راه‌های جدیدی برای جذب داوطلبان بازنشسته پیدا کنند. البته بسیاری از گروه‌های غیرانتفاعی در حال انجام این کار هستند و حداقل یک سازمان برای ایجاد برنامه‌های داوطلبانه برای سالمندان تشکیل داده‌اند. در نهایت این پژوهش ایده‌های جالبی را برای محققان دانشگاهی به همراه دارد که سعی در حل آن دارند. واقعیت امر این است که مجموعه داده‌های غنی‌‌ حاوی اطلاعات مربوط به داوطلبان ممکن است به دانشمندان در پیش‌بینی نرخ داوطلبی در آینده کمک کند.