روش پیمایش در حال حاضر چالش‌های قابل توجهی را تجربه می‌کند که بر روی مطالعات مربوط به نوع دوستی نیز که از روش پیمایش استفاده می‌کند اثرگذار است. مشارکت در پیمایش‌ها در حال کاهش است و این روند احتمالاً تداوم خواهد داشت. با این وجود داده‌های جمع‌آوری شده از طریق پیمایش بهتر از هر زمان دیگری هستند. به عنوان مثال، پژوهشگرانی که از روش پیمایش در تحقیقاتشان استفاده می‌کنند در نوشتن سؤالاتی که پاسخ‌دهندگان می‌توانند با دقت بیشتری به آن‌ها پاسخ دهند، دانش و مهارت بیشتری دارند.

این مقاله مروری بر برخی از چالش‌های عمده‌ای است که در حال حاضر تحقیقات پیمایش با آن‌ها روبرو هستند. علاوه بر این، در این مقاله پیامدهای این چالش‌ها برای تحقیقات کاربردی در مطالعات حوزه نوع دوستی نیز توصیف می‌شود. نویسندگان معتقدند چالش‌هایی که در حال حاضر تحقیقات پیمایشی با آن‌ها روبرو هستند در تحقیقات مربوط به سازمان‌های غیرانتفاعی و حوزه نوع دوستی نیز وجود دارد. واقعیت امر این است که تحقیق در مورد رفتارهای بشردوستانه و سازمان‌های غیرانتفاعی‌ها نیاز به تفکر و توجه بیشتری برای طراحی دارد. علاوه بر این حتی نسبت به چند سال پیش نیز منابع بیشتری برای انجام پیمایش مورد نیاز است.

نویسندگان این مقاله معتقدند که محققان انسان‌دوستی و خیرخواهی باید با پیمایش کاران همکاری نزدیکی داشته باشند تا فرآیند تحقیقاتشان دچار مشکل نشود. پژوهشگران حوزه پیمایش در حال انجام تحقیقات گسترده‌ای هستند که عملکرد پیمایش را در دهه آینده تغییر می‌دهد؛ بنابراین، اگرچه اخیراً کاهش همکاری‌ها در پیمایش بطور بالقوه می‌تواند کیفیت داده‌ها را کاهش دهد، اما می‌توان داده‌های بهتری را از کسانی که در این پیمایش‌ها شرکت می‌کنند به دست آورد.

کلیدواژه: پیمایش، نوع دوستی، سازمان‌های غیرانتفاعی

Cite: Kennedy, J. M., & Vargus, B. (2001). Challenges in Survey Research and Their Implications for Philanthropic Studies Research. Nonprofit and Voluntary Sector Quarterly, 30(3), 483–494.