این مقاله نحوه پاسخگویی سازمان‌های مردم نهاد (NGO) و پنج مکانیسم گسترده را بررسی می‌کند: گزارشات و بیانیه‌های افشای اطلاعات، ارزیابی‌های عملکرد، مشارکت، خودتنظیمی و ممیزی‌های اجتماعی. نویسنده در ابتدی مقاله به‌منظور ارائه یک چشم‌انداز یکپارچه به تعاریف متعددی از مسئولیت پذیری می‌پردازد و سپس پنج مکانیسم اصلی پاسخگویی را مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرد و سرانجام، مکانیسم‌ها با استفاده از معیارهای تحلیلی باهم مقایسه می‌شوند تا نتیجه‌گیری‌های کلی در مورد خط و مشی‌ها و سیاست‌ها حاصل شود.

واقعیت امر این است که نگرانی فزاینده‌ای در مورد پاسخگویی سازمان‌های مردم نهاد ایجاد شده است که این امر تا حدی به دلیل رسوایی‌های برخی از سازمان‌های مردم نهادی است که در سرتاسر جهان رخ داده است و باعث کاهش اعتماد مردم به این نوع سازمان‌ها شده است (گیبلمن و گِلمن، 2001؛ یانگ، بانیا و بیلی، 1996). البته از طرف دیگر شاهد رشد چشمگیر سازمان‌های مردم نهاد در جنوب (جهانی) هستیم. یکی از دلایل این امر اعتماد بالای مردم به این سازمان‌هاست زیرا افراد معتقدند که این نوع سازمان‌ها توانایی بیشتری برای دسترسی به فقرا برای ارائه کالا و خدمات رفاهی دارند. هرچند که این استدلال توسط شواهد تجربی پشتیبانی نمی‌شود.

کلیدواژه: سازمان‌های مردم نهاد، پاسخگویی، مسئولیت‌پذیری

Cite: Cite: Ebrahim, A. (2003). Accountability in Practice: Mechanisms for NGOs. World Development, 31(5), 813–829.