این پژوهش باهدف ارزیابی مداخلات شهرداری در حمایت از سازمان‌های مردم‌نهاد فعال در حوزه کودکان کار خیابانی شهر تهران و با استفاده از روش کیفی با رویکرد تحلیل مضمون به کنکاش در عملکرد شهرداری در ارتباط با سازمان‌های مردم‌نهاد فعال درزمینه کودکان کار و حمایت‌هایی که از طرف شهرداری از آن‌ها صورت می‌گیرد از زاویه نگاه نمایندگان همین سمن‌ها پرداخته است. ابتدا مصاحبه‌هایی با 14 نفر از نمایندگان سمن‌های فعال در حوزه کودکان کار خیابانی شهر تهران صورت گرفته است که 13 نفر آن‌ها از اعضای سمن‌هایی بودند که مستقیماً با کودکان کار خیابانی در ارتباط هستند و 1 نفر هم عضو یک سازمان بود که به‌صورت شبکه‌ای از سازمان‌های مردم‌نهاد فعال در حوزه کودکان در این زمینه فعالیت می‌کند. سپس با استفاده از تحلیل مضمون به تجزیه‌وتحلیل داده‌ها پرداخته‌شده است. نتایج حاصل از پژوهش حاکی از آن بود که در اغلب موارد در اولین ارتباط، سمن‌ها به دلیل مطالبه حمایت‌های مختلف ازجمله زیرساخت و مکان که یکی از مهم‌ترین حمایت‌ها برای آن‌ها محسوب می‌شده به شهرداری مراجعه کرده بودند که گاهی اوقات با پاسخ مثبت و گاهی هم با پاسخ منفی از طرف شهرداری همراه بوده است و به‌طورکلی در نگاه بیشتر این سازمان‌ها، در شهرداری مطابق قانون با آن‌ها برخورد نمی‌شود و قوانین حتی اگر وجود هم داشته باشند در بیشتر موارد رعایت نمی‌شوند مگر اینکه فردی با دید مثبت و دارای روحیه همکاری، در آن بخش از شهرداری وجود داشته باشد و تمایل به همکاری داشته باشد و نکته دیگر اینکه از نگاه تعداد قابل‌توجهی از آن‌ها نیروی متخصص در شهرداری وجود ندارد و یا کمبود آن حس می‌شود و همچنین شهرداری بیشتر تمایل دارد در اجرای طرح‌ها و برنامه‌هایی که خودش تدوین کرده از سمن‌ها مشارکت بخواهد و در تصمیم‌گیری و سیاست‌گذاری آن‌ها را دخالت نمی‌دهد یا اگر مشارکت در قسمت‌های دیگری به‌غیر از اجرا وجود داشته، بسیار ضعیف بوده است و یا به نتیجه نرسیده است. درنهایت اینکه که اکثر سازمان‌ها تا به امروز از شهرداری مکان و زیرساختی دریافت کرده‌اند که می‌توان آن را به‌عنوان یکی از نقاط مثبت عملکرد شهرداری قلمداد کرد، اگرچه تعداد اندکی نیز هنوز موفق به دریافت آن نشده‌اند.