توجه به ارزش‌های اخلاقي، از جمله وظايف مهمي است که انتظار می‌رود دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالي در کنار کسب علم به آن توجه ويژه داشته باشند. پژوهش حاضر بر آن است تا ضمن بررسي وضعيت هوش اخلاقي دانشجويان، رابطه بين هوش اخلاقي و نوع دوستي آن‌ها را مشخص نمايد. پژوهش حاضر کاربردی است و شيوه گردآوري و تحليل اطلاعات آن، توصيفي و از نوع همبستگي است. جامعه پژوهش دانشجويان دانشکده ادبيات و علوم انساني دانشگاه قم می‌باشند. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان تعداد 196 نفر محاسبه شد. روش نمونه گيري، در دسترس و ابزار گردآوري داده‌ها، پرسشنامه استاندارد هوش اخلاقي و پرسشنامه نوع‌دوستی می‌باشد. داده‌ها از طريق فنون آماري؛ تحليل واريانس، آزمون t، آزمون کراسکال واليس،U من ويتني و ضريب همبستگي پيرسون و با استفاده از نرم افزار SPSS تجزيه و تحليل شدند.
یافته‌های مقاله حاضر نشان می‌دهد که دانشجويان در ابعاد دلسوزي، وفاي به عهد، اهميت دادن به ديگران و توانايي در بخشش اشتباهات ديگران وضعيت خيلي خوب داشته‌اند. بين بيشتر مؤلفه‌های هوش اخلاقي با نوع‌دوستی دانشجويان رابطه معنادار وجود دارد. بين هوش اخلاقي دانشجويان در رده‌های مختلف سني، رتبه کنکور و ميزان تحصيلات والدين آن‌ها تفاوت معنادار وجود ندارد. بين نوع دوستي دانشجويان در رده‌های مختلف سني و تحصيلات والدين آن‌ها، تفاوت معنادار وجود ندارد، اما با رتبه کنکور، تفاوت معنادار بوده است. با توجه به این‌که هوش اخلاقي اکتسابي است و با نوع دوستي مرتبط است، آموزش‌هایی که منجر به رشد هوش اخلاقي دانشجويان می‌شود، می‌تواند موجب افزايش نوع دوستي و در نهايت بالا رفتن سطح علمي دانشگاه شود.
کلیدواژه: هوش اخلاقی، رفتار اجتماعی، نوع دوستی
ارجاع: خالقی نرگس، چناری مهین.(1394) رابطه هوش اخلاقی با نوع‌دوستی. اخلاق در علوم و فناوری، (۴)10: ۶۴-۵۵.