فعالیت‌های داوطلبانه در سال‌های اخیر مورد توجه مردم قرار گرفته است. داوطلبان به مثابه کنشگران اجتماعی دیده می‌شوند که می‌توانند نیازهای جامعه را با پاداش و شناخت فردی پیوند دهند. هم چنین فعالیت‌های داوطلبانه به جوانان کمک می‌کند تا به توسعه مهارت‌ها بپردازند و به "خیر اجتماعی" نیز کمک می‌کنند. ایده‌آل شهروندی فعال فرض را بر این می‌گذارد که داوطلبی یک انتخاب است و ویژگی کنشگرانی که در فعالیت‌های داوطلبانه جوامع خود سهیم هستند نه تنها بر اساس سهم بی نظیر وی، بلکه به خاطر بدون اجبار بودن کمک وی، ارزش‌گذاری می‌شود. این مقاله به دنبال پاسخ به این پرسش است كه آیا فشار فعلی برای داوطلب شدن جوانان و این باور كه آن‌ها از این فعالیت‌های داوطلبانه بهره‌مند می‌شوند، می‌تواند ماهیت داوطلبانه این فعالیت‌ها را تضعیف كند؟ به بیانی دیگر، اگر همه داوطلب شوند، یا حداقل احساس می‌کنند که مجبور هستند داوطلب شوند، این برای خود فعالیت داوطلبانه چه معنایی دارد؟

تجزیه و تحلیل نویسندگان در مورد انگیزه کار داوطلبی نشان می‌دهد که چگونه افراد داوطلب "از نظر نهادی و گفتمانی [در این وضعیت خاص]" قرار می‌گیرند؛ بنابراین، این مقاله در برابر تفسیرهای متعارفی که از داوطلبی ارائه می‌شود و آن را به عنوان نمودی از انتخاب شخصی در نظر می‌گیرند، مقاومت می‌کند. این موضوع در ادبیات داوطلبی از طریق تعریف و تفسیر انگیزه‌های فردی ثابت شده است. تجزیه و تحلیل انگیزه‌های داوطلبی سعی در ترسیم جهت‌گیری‌های فردی برای فرایندهای اجتماعی گسترده‌تر و تشخیص تغییر از انگیزه‌های نوع‌دوستانه به سمت منافع شخصی است.

در نهایت تجزیه و تحلیل‌ها نشان می‌دهند که دانشجویان در مقابل این انتظار که باید داوطلب شوند، در صورتی که این امر به عنوان بی ارزش شدن تعامل آن‌ها تعبیر ‌شود، مقاومت می‌کنند. هم دانشجویان و هم ذی‌نفعان تصدیق می‌کنند که ترویج داوطلبی باید دنبال شود تا اقدامات نهادی در راستای ارتقای و حمایت از داوطلبی با انتظارات و آرزوهای خود جوانان تنظیم و هماهنگ شوند.

کلیدواژه: فعالیت‌های داوطلبانه، انتخاب، جامعه کنترل، انتخاب

Cite: Holdsworth, C., & Brewis, G. (2013). Volunteering, choice and control: a case study of higher education student volunteering. Journal of Youth Studies, 17(2), 204–219.