توانمندسازی زنان به یکی از ارکان اصلی گفتمان توسعه معاصر تبدیل شده است.. به عنوان یک مفهوم، "توانمندسازی زنان" همچنان مبهم و نامشخص است و به همان اندازه که بازیگران و برنامه‌های سیاسی وجود دارد، تعریف نیز وجود دارد. دیدگاه‌های فعلی در مورد قدرت و توانمندسازی در ادبیات علمی و دانشگاهی تمایل دارند تا بر عاملیت افراد و تغییرات ساختاری، بدون در نظر گرفتن سطح تجزیه و تحلیل روانی اجتماعی، تمرکز کنند.

در این رساله با تکیه بر نظریه بازنمایی‌های اجتماعی، معنای توانمندسازی زنان مشارکت‌کننده به عنوان معلم در یک پروژه آموزش اجتماع محور در هند (community education project in India) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. تجزیه و تحلیل از طریق مطالعه موردی کیفی چند روشی پروژه، شامل مصاحبه‌های عمیق و بحث گروه‌های متمرکز با 90 زن، مصاحبه با 17 کارمند پروژه و مشاهده مشارکتی در فعالیت‌های برنامه شکل گرفت. این گزارش‌ها برای پاسخ به سؤال اصلی تحقیق به هم گره خورده‌اند: توانمندسازی زنان به عنوان تجربه زنده چیست؟

تجزیه و تحلیل‌های رساله حاضر نشان می‌دهد که چگونه بازنمایی‌های اجتماعی زندگی زنان را در سطح خُرد محدود و مقید می‌سازد، اما به‌طور برابر پتانسیل گسترش شرایط امکان آن‌ها را حفظ می‌کند (hold the potential to expand their conditions of possibility). در پایان، نویسنده پیشنهاد می‌کند که توانمندسازی زنان مستلزم راه‌حل‌های متمرکز بر فرد و راه‌حل‌های مبتنی بر مواردی که توسط آژانس‌های توسعه ارائه می‌شود و همچنین مشارکت بیشتر با ابعاد روانی غیرمادی و اجتماعی قدرت است. این پژوهش به عنوان یکی از معدود مطالعاتی که ریشه در تجربیات زنده زنان در زمینه‌های کم درآمد دارد، دانش تئوریک نوآورانه و کاربردی در زمینه توانمندسازی زنان را یک گام به پیش می‌برد.

کلیدواژه: جنسیت، جنسیت و توسعه، توانمندسازی زنان، آسیای جنوبی، هند، توسعه بین‌المللی، NGO

Cite: Atal, S. (2021). Empowerment As Lived Experience: A Social Psychological Study of Empowerment Among Indian Women in a Development Context (Doctoral thesis), University of Cambridge.