تسهیل‌گری، ابزاری برای توانمندسازی منابع انسانی
Facilitation, a tool for human resource empowerment
درک تحولات اجتماعی، اقتصادی و تکنولوژیکی، ضرورت رویکردهای نوین مدیریتی را برای سازمان‌هایی که تنها منبع تولید ارزش افزوده برای جامعه محسوب می‌گردند را نمایان می‌سازد. خصیصه این تحولات در قریب بر ۳ دهه گذشته به گونه ای بوده است که انسان سازمانی برای پایداری و پویایی سازمان - در فضای رقابتی - مرکز توجه بوده است.
حال با توجه به اصل منحصر به فرد بودن سازمان‌ها ویژگی‌های این انسان سازمانی کدامند؟ ابزارهای مدیریتی برای توانمندسازی منابع انسانی که سازگار با رفتار سازمانی و دارای قابلیت تحول سازمانی باشند، کدامند؟ این سؤالات در سازمان‌های مختلف تولیدی و خدماتی مطرح هستند؛ اما بسیاری از تأکیدهایی که در کشور اشاعه یافته‌اند در حد پند و ارز و توصیف موضوع و ضرورت آن می‌باشد. نیاز جدی به ارائه ابزارها و راهکارهای لازم برای توانمند سازی منابع انسانی در کشور به شدت احساس می‌گردد به همین منظور تلاش گردیده است " تسهیل گری" که یکی از مهم‌ترین ابزارهای توانمندسازی منابع انسانی است با توجه به زیرساخت‌های فرهنگی کشورمان گرد آورده و در یک ساختار منطقی برای مدیران و کارشناسان نگاشته شود.
وظیفه‌ی تسهیل‌گر، آماده کردن دیگران برای به عهده گرفتن مسئولیت و رهبری است. تسهیل‌گر کمک‌های خود را با استفاده از این روش‌ها عرضه می‌کند: آموزش دیگران و توانمند ساختن آن‌ها برای ایفای تسهیل‌گری، پرورش توان رهبری در دیگران با شرکت دادن آن‌ها در مسئولیت‌های رهبری، مدیریت تضادها با همکاری گروهی و تشریک مساعی. در این راستا در کتاب حاضر مطالبی در باب تسهیلات گروهی، آموزش حین خدمت، یادگیری سازمانی و مدیریت، وظایف تسهیل‌گری و ابزارهای آن، مراحل تسهیل‌گری ارزیابی و شناخت شرکت‌کنندگان در امر تسهیل‌گری، ابزارهای مهار تضادها، ابزارهای تصمیم‌سازی و...بیان شده است.
موضوع اصلی کتاب حاضر پرداختن به مفهوم تسهیل گری به مثابه یکی از ابزارهای توانمند سازی منابع انسانی است که مشتمل بر هشت فصل به شرح زیر است:
فصل اول: تسهیل گری چیست؟
فصل دوم: مراحل تسهیل گر
فصل سوم: شناخت شرکت کنندگان
فصل چهارم: ایجاد روح مشارکت
فصل پنجم: مهار کردن تضادها
فصل ششم: تصمیم گیری مؤثر
فصل هفتم: رویکردی نوین در مدیریت جلسات
فصل هشتم: ابزارهای فرآیند تسهیل گری
ارجاع: مددی، داوود و امامی، محمد حسن (1386) تسهیل‌گری، ابزاری برای توانمندسازی منابع انسانی، ناشر: مرکز آموزش و تحقیقات صنعتی ایران.
حال با توجه به اصل منحصر به فرد بودن سازمان‌ها ویژگی‌های این انسان سازمانی کدامند؟ ابزارهای مدیریتی برای توانمندسازی منابع انسانی که سازگار با رفتار سازمانی و دارای قابلیت تحول سازمانی باشند، کدامند؟ این سؤالات در سازمان‌های مختلف تولیدی و خدماتی مطرح هستند؛ اما بسیاری از تأکیدهایی که در کشور اشاعه یافته‌اند در حد پند و ارز و توصیف موضوع و ضرورت آن می‌باشد. نیاز جدی به ارائه ابزارها و راهکارهای لازم برای توانمند سازی منابع انسانی در کشور به شدت احساس می‌گردد به همین منظور تلاش گردیده است " تسهیل گری" که یکی از مهم‌ترین ابزارهای توانمندسازی منابع انسانی است با توجه به زیرساخت‌های فرهنگی کشورمان گرد آورده و در یک ساختار منطقی برای مدیران و کارشناسان نگاشته شود.
وظیفه‌ی تسهیل‌گر، آماده کردن دیگران برای به عهده گرفتن مسئولیت و رهبری است. تسهیل‌گر کمک‌های خود را با استفاده از این روش‌ها عرضه می‌کند: آموزش دیگران و توانمند ساختن آن‌ها برای ایفای تسهیل‌گری، پرورش توان رهبری در دیگران با شرکت دادن آن‌ها در مسئولیت‌های رهبری، مدیریت تضادها با همکاری گروهی و تشریک مساعی. در این راستا در کتاب حاضر مطالبی در باب تسهیلات گروهی، آموزش حین خدمت، یادگیری سازمانی و مدیریت، وظایف تسهیل‌گری و ابزارهای آن، مراحل تسهیل‌گری ارزیابی و شناخت شرکت‌کنندگان در امر تسهیل‌گری، ابزارهای مهار تضادها، ابزارهای تصمیم‌سازی و...بیان شده است.
موضوع اصلی کتاب حاضر پرداختن به مفهوم تسهیل گری به مثابه یکی از ابزارهای توانمند سازی منابع انسانی است که مشتمل بر هشت فصل به شرح زیر است:
فصل اول: تسهیل گری چیست؟
فصل دوم: مراحل تسهیل گر
فصل سوم: شناخت شرکت کنندگان
فصل چهارم: ایجاد روح مشارکت
فصل پنجم: مهار کردن تضادها
فصل ششم: تصمیم گیری مؤثر
فصل هفتم: رویکردی نوین در مدیریت جلسات
فصل هشتم: ابزارهای فرآیند تسهیل گری
ارجاع: مددی، داوود و امامی، محمد حسن (1386) تسهیل‌گری، ابزاری برای توانمندسازی منابع انسانی، ناشر: مرکز آموزش و تحقیقات صنعتی ایران.
