سازمان‌های غیردولتی (NGO)، پدیده ای جدید در حیات اجتماعی جوامع غربی محسوب می‌شوند که رشد شتابان آن‌ها، از نیمه دوم قرن بیستم و در پی مسائل ناشی از جهانی شدن آغاز شده است. این سازمان‌ها، به دنبال بسیج نیروی مردمی و داوطلب برای بهبود وضعیت جامعه، رفع کاستی‌ها، بروز و ظهور دیدگاه‌ها و دستیابی به توسعه پایدار هستند.
در این بین، زنان نیز از این وضعیت مستثنی نبوده و فرصت حضور در سازمان‌های غیردولتی، به عنوان نمادی از مشارکت را خواهند داشت. تشویق زنان و فراهم آوردن امکان حضور آنان در سازمان‌های غیردولتی، آنان را به نیرویی سازنده تبدیل کرده و مشارکت اجتماعی آنان را بهبود می‌بخشد. با توجه به این که فعالیت در چنین سازمان‌هایی، داوطلبانه و غالباً بدون نفع اقتصادی می‌باشد، بررسی و تبیین عواملی که سبب مشارکت زنان به عنوان قشر عظیمی از جامعه، در این نهادها و امور خیر می‌گردد، ضروری به نظر می‌رسد.
این مقاله، با روش توصیفی تحلیلی و ابزار کتابخانه ای، به بررسی و تبیین این عوامل، متناسب با پتانسیل‌های زنان در پنج حوزه فردی، خانوادگی، اقتصادی، اجتماعی و مذهبی پرداخته و عواملی همچون عواطف، خانواده، تربیت، آموزش، سن، سواد، حقوق اقتصادی زن مسلمان، فاکتورهای مذهبی و دیگر موارد بیان گردیده است.
کلیدواژه: مشارکت زنان، فعالیت داوطلبانه، خیریه، سازمان غیردولتی
ارجاع: طیب نیا، محمد صالح و ربانی اصفهانی، حوریه.(1397). بررسی عوامل مؤثر بر مشارکت زنان در فعالیت‌های داوطلبانه خیرخواهانه، پژوهش‌های اجتماعی اسلامی، (2)24:159-135.