The most important issues of non-governmental organizations (NGOs) in the country
سازمانهای مردم نهاد (سمن)، به سازمانهایی داوطلبانه، غیردولتی، غیرانتفاعی، عامالمنفعه و خیرخواهانه اطلاق میشود که مطابق اساسنامه مشخص در حوزههای خاص به فعالیت مشغولاند و ویژگی مهم آنها غیرسیاسی بودنشان است. سمنها تحت عنوان شخصیت حقوقی سازمان خود، حق انجام فعالیت سیاسی ندارند. خیرخواهانه بودنشان به این معناست که هدف از تشکیل این سازمانها کسب درآمد اقتصادی نیست و اگر درآمدی به دست آورند باید در راستای اهداف خیرخواهانه عمومی یا حل مشکلی از اجتماع که در اساسنامه قید شده است، هزینه کنند. در ایران، سمنها نسبتاً نوپا بوده و مراحل ابتدایی رشد و بلوغ خود را طی میکنند. با وجود این، در آیین نامهها و قوانین کشور اهمیت خاصی به توانمندسازی سمنها و لزوم بهره گیری از نقش مؤثر و قابلیتهای آنها به ویژه در دولت یازدهم (که به تازگی آئین نامه تشکلهای مردم نهاد مورخ ۹۵/۶/۱۳ تصویب شده است) مبذول شده است. در حال حاضر وضعیت و برآورد درست و دقیقی از وضعیت این سازمانها ( تعداد دقیق و ...) در اختیار نیست. وزارت کشور و سازمان بهزیستی کشور و دستگاههای دیگر به سمنها مجوز میدهند در حالی که اینها از نظام مشخصی تبعیت نمیکنند و اساساً یک نگاشت نهادی در این زمینه وجود ندارد. وجود به هم ریختگی در مجوز سمنها در ایران و همچنین بهره برداری سیاسی گروهها و احزاب از سمنها از جمله چالشهای مهمی است که باید بدان پرداخته شود. سمنها به عنوان بخشی از جامعه مدنی در شکل گیری حکمرانی در آینده نقش بسیاری مهمی در دنیا پیدا کردهاند و این مهم را بسیاری از دولتمردان واقفاند. از این رو این گزارش به دنبال آن است که به وضعیت سمنها، چالشها و مسائل مختلف این حوزه بپردازد و مسئولین را از یک غفلت راهبردی برهاند و با ارائه راهکارهای بهبود، سیاست گذاری صحیحی در این زمینه صورت گیرد. لذا سؤالات اصلی این تحقیق عبارتاند از: مهمترین چالشها و مسائل سمنها در کشور کدماند؟ و راهکارهای بهبود و تقویت سمنها در کشور چیست؟این گزارش توسط مدرسه حکمرانی شهید بهشتی منتشر شده است.