با توجه به اهمیت بعد اجتماعی سلامت سالمندان در بهبود سلامت جسمی و روانی سالمندان و در ارتقاء شاخص‌های زندگی اجتماعی آنان از قبیل سرمایه اجتماعی، امنیت اجتماعی، حمایت اجتماعی و ... این تحقیق بر آن است ضمن بررسی ابعاد مختلف سلامت اجتماعی سالمندان، رابطه آن را با توسعه محلی مورد بررسی قرار دهد. چارچوب نظری و مفهومی تحقیق در سنجش سلامت اجتماعی ابعاد نظری کییز و وایت و در مورد سنجش مفهوم توسعه محلی از رویکرد نظری دورکیم، مازلو و مک میلان و چاویس استفاده شده است.
روش تحقیق پیمایشی از نوع توصیفی تبیینی است. جامعه آماری تحقیق شامل افراد 60 سال و بالاتر ساکن در محلات شهری برخوردار، نیمه برخوردار و غیر برخوردار شهر مشهد است که از بین آنان تعداد 744 نفر به شیوه نمونه گیری تصادفی چندمرحله‌ای انتخاب شدند. سازه‌های مورد سنجش تحقیق در مفهوم سلامت اجتماعی، ابعاد نگرشی و عملکردی و در مفهوم توسعه محلی، ابعاد فیزیکی و اجتماعی است. در سنجش اعتبار سازه‌های پرسشنامه، علاوه بر استفاده از اعتبار محتوا از طریق تحلیل عاملی سازه‌های سنجش سطح سلامت اجتماعی و توسعه محلی تائید شده است.
نتایج تحقیق نشان داده است که سلامت اجتماعی سالمندان در شهر مشهد در حد متوسط است؛ بین سه محله برخوردار و نیمه برخوردار و نا برخوردار از نظر سطح سلامت اجتماعی تفاوت معناداری وجود دارد. بطوریکه در محلاتی که سطح توسعه آنان از نظر ابعاد فیزیکی و اجتماعی بالاتر بوده سلامت اجتماعی سالمندان ساکن در آن محلات بالاتر از سالمندانی است که در محلات محروم زندگی می‌کنند.
کلیدواژه: بعد نگرشی، بعد عملکردی، بعد فیزیکی، بعد اجتماعی، سالمندان
ارجاع: پروریش، تکتم (1399) اثرات سطح توسعه محلی بر میزان سلامت اجتماعی سالمندان ساکن در شهر مشهد، پایان نامه دکتری، دانشکده ادبیات و علوم انسانی دکتر علی شریعتی، دانشگاه فردوسی مشهد.