مونیکا رامیرز در فریمونت، اوهایو به دنیا آمد و فعال اجتماعی، نویسنده، وکیل حقوق مدنی، کارآفرین اجتماعی است. در سال 1999 از دانشگاه لویولا شیکاگو فارغ‌التحصیل شد، سپس برای دکترای حقوق به کالج حقوق دانشگاه ایالتی اوهایو رفت. در سال 2014، مونیکا به دانشکده دولتی جان اف کندی دانشگاه هاروارد پیوست و مدرک کارشناسی ارشد در رشته اداره عمومی دریافت کرد. رامیرز از هواداران سرسخت جنبش‌های کارگری است. وی همچنین سابقه طولانی در ترویج رهبری و قدرت سیاسی زنان دارد.

رامیرز اولین پروژه حقوقی در ایالات متحده که تمرکز آن بر آزار و اذیت جنسی و سایر اشکال تبعیض جنسیتی علیه زنان کارگر است را در سال 2003 ایجاد کرد و آن را در پروژه عدالت مهاجران خدمات حقوقی فلوریدا جای داد. او ابتکار قانونی زنان مهاجر مرکز جنوبی قانون فقر (که به تجاوز جنسی و آزار و اذیت زنان کارگر مزرعه می‌پردازد) را در سال 2006 ایجاد کرد و برای مدت نزدیک به هفت سال آن را مدیریت کرد.

از سال 2012 تا سال 2014، رامیرز در مرکز حقوق مهاجران اولین سازمان حقوقی کارگران مهاجر فراملی مستقر در مکزیک خدمت کرد. در سال 2014 وی عدالت برای زنان مهاجر، یک طرح ملی حمایت و پشتیبانی ملی با تمرکز بر نمایندگی زنان کارگر مزرعه و سایر کارگران مهاجر دارای حقوق کم که قربانی خشونت جنسی در محیط کار هستند را تأسیس کرد. رامیرز علاوه بر کار خود برای عدالت برای زنان مهاجر، به عنوان معاون مدیر برابری جنسیتی شورای کار برای پیشرفت آمریکای لاتین از 2016 تا 2018 فعالیت کرد. در آنجا، وی برنامه استراتژیک برای یک کمپین با هدف کمک و توانمندسازی کارگران لاتین در ایالات متحده ایجاد کرد. رامیرز همچنین یکی از بنیان‌گذاران Alianza Nacional de Campesinas (اتحاد ملی زنان کارگر مزرعه) است.