سازمان کار عرب (ALO) اولین سازمان تخصصی عربی است که به امور کار و مسائل اشتغال در سطح ملی مربوط می‌شود. در سال 1965 به عنوان یکی از سازمان‌های تخصصی وابسته به اتحادیه کشورهای عربی تأسیس شد. در 12 ژانویه 1965، اولین کنفرانس وزرای کار عرب که در بغداد برگزار شد، منشور کار عرب و پیش‌نویس اساسنامه سازمان کار عرب را تصویب کرد. در هشتم ژانویه 1970 پنجمین کنفرانس وزرای کار عرب در قاهره تصمیم گرفت که پس از اتمام تعداد مصوبات لازم از سوی کشورهای عضو در منشور کار عرب و اساسنامه سازمان، تشکیل سازمان کار عرب را اعلام کند.

سازمان کار عرب قصد دارد به این اهداف برسد: توسعه و حفظ حقوق اتحادیه‌های صنفی و آزادی تشکل‌ها. ارائه کمک‌های فنی در تمام زمینه‌های کار به هر سه طرف (کارگر، کارفرما و دولت) در کشورهای عضو. تدوین قانون کار در کشورهای عضو و کار بر روی استاندارد‌سازی. بهبود شرایط کار در کشورهای عضو. توسعه منابع انسانی عرب برای استفاده از ظرفیت‌های کامل آن در توسعه اقتصادی و اجتماعی. توسعه نیروی کار عرب و افزایش کارایی و بهره‌وری.

از سال 1966، سازمان کار عرب یک سیستم متشکل از استانداردهای کار عرب را با هدف ارتقای فرصت‌های کار مناسب، در شرایط عدالت، امنیت، ایمن و سالم توسعه داده است. این استانداردها به سیستمی جامع از ابزارهای مربوط به سیاست‌گذاری کاری تبدیل شده‌اند که کاربرد آن‌ها در سطح ملی برای رفع انواع مشکلات طراحی شده است. استانداردهای کار عرب ابزارهای قانونی هستند که توسط رأی‌دهندگان ALO (دولت‌ها، کارفرمایان و کارگران) تهیه شده و اصول و حقوق اولیه در کار را تعیین می‌کنند. آن‌ها یا کنوانسیون‌هایی هستند که از نظر قانونی کشورهای عضوی را که آن‌ها را تصویب کرده‌اند، ملزم می‌سازند، یا توصیه‌هایی هستند که به عنوان رهنمودهای غیر الزام‌آور عمل می‌کنند.