"استرس سمی" طولانی مدت - که ناشی از بی‌خانمانی، گرسنگی، بی‌توجهی یا قرار گرفتن در معرض خشونت است - می‌تواند بر رشد اجتماعی، عاطفی و شناختی کودک تأثیر منفی بگذارد. مشارکت پرستار-خانواده (NFP) یک برنامه مبتنی بر اجتماع است که با حمایت از والدین و بهبود دسترسی به خدماتی که وضعیت سلامتی بهتری را برای کل خانواده تضمین می‌کند، تأثیر استرس سمی را کاهش می‌دهد.

این برنامه، پرستاران آموزش دیده را با زنان آسیب‌پذیری که اولین فرزند خود را باردار هستند، در ارتباط قرار می‌دهد که از اوایل بارداری شروع می‌شود و تا دومین سالگرد تولد کودک ادامه می‌یابد. در طول ویزیت رایگان در خانه، مادران برای مراقبت از فرزندشان از حمایت و راهنمایی برخوردار می‌شوند. آن‌ها همچنین مهارت‌هایی را توسعه می‌دهند که به آن‌ها در رسیدن به اهداف تحصیلی و شغلی کمک می‌کنند. پرستارها برای نظارت و واکنش به علائم افسردگی پس از زایمان آموزش دیده‌اند. NFP همچنین مراقبت‌های پیچیده‌ای را ارائه می‌دهد و زنان را به خدمات اجتماعی، مشاوره حقوقی و گردش‌های اجتماعی گروهی ارجاع می‌دهد.

برنامه ویزیت خانه-پرستار تحت بررسی‌های دقیقی قرار گرفته است که تأثیر ماندگاری بر بیش از 300.000 خانواده که از سال 1996 به آن‌ها خدمات ارائه شده است را نشان می‌دهد. کودکان و مادرانی که با یک پرستار NFP ارتباط می‌گیرند، شاهد این هستند که موارد کودک‌آزاری، مراجعه به اورژانس به دلیل تصادفات و مسمومیت‌ها و دستگیری‌ها - که همگی تجربیات آسیب‌زا برای کودکان هستند - به نصف کاهش یافته است. کاهش این رویدادهای آسیب‌زا منجر به کاهش سطوح استرس سمی و تجربیات نامطلوب دوران کودکی می‌شود که در نتیجه سلامت روانی بهتری حاصل می‌شود.